Kelan

nababagot at natutulala
sa bahay ay walang magawa
walang man lang maisip
para mapawi ang inip

ngunit bigla nalang nawala
ang lumbay nung ika'y makita
ang lungkot ay nawala sa isang iglap
para na akong naglalakad sa ulap

makita lang ang iyong mukha
ako'y masaya na
kelan ka kaya uli makikita
sana bukas na